Afrykarium-Oceanarium ZOO Wrocław

Kiedy na początku 1911r. Max Berg stworzył własną wizję rozplanowania przyszłych terenów wystawowych (przy nieistniejącej jeszcze wtedy Hali Stulecia, naszkicowanej dopiero),utworzył dwie prostopadle ustawione osie widokowe – starał się wyeksponować sylwetę monumentalnej hali. W projekcie na rozbudowę Ogrodu Zoologicznego, Berg podkreślał oś północ-południe stawiając fontanny i prostopadłościenny budynek już na terenie Ogrodu. Do dziś pierwotny układ zachowały tylko pergola ze stawem, restauracją i Halą Stulecia. Problem potężnej centralnej budowli jednak nadal istnieje-oś północ-południe, z nanizanym na nią dodatkowo wejściem  głównym do ZOO jest ważnym elementem naszej przedstawionej kompozycji urbanistycznej.

Prosty, czarny budynek Afrykarium ma długość przekątnej Hali Stulecia 160m i wysokość  15-12m zbliżoną do proporcji jej podstawy. Również wyjście z obiektu roztacza widok na ustawione na osi wejście główne i Halę. Wzdłuż elewacji wejściowej zaprojektowano płytki zbiornik wodny odbijający czarną i sfalowaną lekko fasadę północną. Wejście od strony  istniejącej wschodniej ścieżki wzdłuż podcienia z podświetloną nazwą budynku napisaną afrykańską obrazkową czcionką. Od strony południowej zlokalizowany jest otwarty zewnętrzny zbiornik wodny –ekspozycję uchatek i pingwinów, które można oglądać zarówno od zewnątrz Afrykarium, jak i z pokładu „budynku -statku”.

Koncepcja budynku Afrykarium polega na czytelnej zasadzie zgrupowania wszystkich biotopów dookoła wielofunkcyjnego, atrakcyjnego hallu. Do przefiltrowanego  pasami światła, hallu możemy też wracać znużeni wędrówką po biotopach Afryki. Układ i sposób oglądania ekspozycji podporządkowane są barwnemu scenariuszowi ścieżki zwiedzania oraz zasadzie wtopienia w architekturę biotopów. Budynek-wrak statku jest też restauracją z której możemy oglądać pingwiny przylądkowe i uchatki. Z trapów dookoła statku możemy prawie je dotknąć. Restauracja jest tez połączona z salą konferencyjną. Z jądra ciemności-hali Kongo wydostajemy się na taras widokowy, z którego możemy obserwować hall, a następnie poprzez sklep z pamiątkami opuszczamy budynek podziwiając Halę Ludową, górującą nad otoczeniem.